Nokia lumia 620: my 2years old windowsphone

Wow.
Eksaktong 2years na since nabili ko yung windows phone ko na nokia lumia 620. Hahah ito na ata ang pinakamatagal na nagamit ko na smartphone mula ng sumikat ang smartphones. Actually nagsimula ako magpapalit palit ng cellphone mula nung masira yung sony ericsson x10 mini ko na unang android smartphone ko ever.

Mula nung masira yun sakto naman nakapulot si mama ng iphone 3g kaya yun ginamit ko for the mean time pero d ako nakatagal nobored ako kaya ayun nagsimula na ang pagpalit palit ko ng phones dahil wala ako kakuntentuhan sa buhay.

Ok, konting flashback:
From iphone to nokia e6 swapped to nokia e7 tapos nagsawa binigay kay papa then bumili ng 2nd hand blackberry 8250 then sony ericsson xperia neo V.. Tapos d ulit makuntento nakipagswap sa nokia e7 ulit. Tapos bumili pa ko ng LG android yung cheap lang dahil gusto ko matry dual sim pero sinwap ko sa tablet. Hahaha ang gulo. But at the end of the day, binenta ko na yung nokia e7 ko at bumili na nga ako ng nokia 620. Bakit? Dahil windowsphone nalang ang di ko pa nattry na smartphone ever. So ayun nga, mula non mukhang nanahimik ang mundo ko.

Sa totoo lang, maganda ang windowsphone way back 2013. As in kaya nya talaga makipagsabayan sa androids and iphone..may potential talaga. Yun nga lang, feel ko di talaga sisikat ang wp tulad ng iphone and androids dahil konti ng apps. Yung sikat na mga games nung panahon na yun e wala talaga sa wp kaya naman di rin masisisi bat konti lang (bihira lang talaga) bumibili. Example nalang na sobrang sikat nun e candy crush and temple run 2. Nganga ang wp that Time alhough ngayun meron na yun lang d na uso eh. Hahahahah

Pero para sakin nung time na yun masaya ko sa wp kase d naman ako mahilig mag games sa cp. Ang gusto ko lang e maganda ang camera(which is fair enough naman sa 620 na nabili ko) may wifi pang fb, at mabilis. Hindi nag hahang. I love the simplicity of the os, at higit sa lahat, trip ko yung modern ui at live tiles lalu na nung naupdate sa denim. Kaya siguro nagtagal ng 2years 620 ko . At dahil puro sms lang ako that time nakakatuwa yung sms back up ng wp dahil kahit magformat ka ng cp pwede mo parin irestore lahat ng nabackup mo na sms. Kaya naman mga msgs ko last 2013 e buhay pa. Hahahha

Kaso, Nung napunta na ko dito sa SG, dun ko naramdaman na very incompetent ang wp compare sa android and ios. I just realized na waley pala talaga sa quality ng apps ang wp lalu na sa mga messaging apps. Syempre dahil nasa abroad na ako, d na ko masyado sa sms, chat app na nagmamatter this time like fb messenger, viber and skype. Dito na ko nabadtrip dahil una, ang fb messenger till now ay walang voice call, ang skype kahit windows app sya mas maganda parin ang skype for android and ios, sa viber iba parin ang experience pag android and ios. Ligwak na ligwak ang wp. E balak ko pa naman bumili last year ng lumia 1020. Kaso kung ganyan rin lang walang quality ang apps, dehins na.

Anyway, kahit naka note4 na ko, i still have my lumia 620 as back-up/roaming phone. Super like ko parin kasi ang design till now though mejo naninibago na ko kase parang nasanay na ko gamitin yung note 4. Naliliitan na tuloy ako sa 620.

Hahahha ayun.. Yun lang. Im hoping na maupdate ko parin ang 620 to windows10. :)

Touch down, Singapore!

• T-shirt, sando, brief, pants, mejas...at lahat ng mga damit na pwede ipagkasya sa isang back pack- isang malaking CHECK!
• Pocket money, worth 65k php converted to sg dollar – CHECK!
• Cebupac round trip ticket worth 5.6k– check!
• Itinerary kuno – check!
• Mga docs, ready for LBC
• Get up- shorts, sneakers, backpack tshirt (tourist na tourist ang ganap)
• Passport, check!
• Prc and voter’s ID, check!

Bakit ganito kabusisi? Alam na this.

Putek, alas onse na d pa ko makatulog. Sobrang excited kasi ako para sa flight namin ng friend ko papuntang SG.. Actually 530 am yung flight namin at usapan namin na magkita kami sa naia 3 ng 230. Excited lang?? Hahahah oo excited ako. Yun kasi ang first time ko..sa edad kong 27, yun palang ang unang beses kong nakapasok sa loob ng airport at makasakay ng errrpleyn. Shengeneeeh, makakasakay na ko ng errpleyn. Naalala ko tuloy nung bagong salta ako sa manila way back 2003 para mag aral ng college... Ganadong ganado akong pumasok nun kase sasakay ako ng lrt. Ang saya saya ng pakiramdam ko non. Feeling ko nag level up na ang buhay ko non.hahahha promding promdi lang ang peg.ambabaw..hahha

Anyway, so ayun na nga masaya ako na malungkot na excited na –feeling blessed ang peg (parang fb lang) at kinakabahan.:

Masaya kase makakapunta na ng ibang bansa.

Malungkot kase syempre mamiss ko family ko, yung simpleng buhay sa Pinas, at syempre mamimiss ko ang babe ko. (actually the day before ng flight ko ay monthsary namin.)

Excited dahil nga first time sa errrpleyn

Feeling blessed kase well sa hirap ng buhay ngayon e naffort ko parin makapunta ng ibang bansa sa sarili kong pera. O db? Oo sg lang pupuntahan ko basta ang alam ko aalis ako ng pinas ng walang utang.

Kinakabahan dahil sa immigration. Alam na this. Takot maoffload or mainterview ng imm. Officer. Kaya naman super dasal ako na sana makalusot kami ng friend ko dun at maging flawless ang lahat ng araw na iyon. Super paranoid pa naman kami ng friend ko kase nagbasa talaga kami ng mga forum regarding sa immigration chenelyn na yan kaya hindi lang kame kinakabahan kundi stress na stress din ng madaling araw na yon.

Pila dito bayad don, hintay dito,pila ulit don.. Until makadating kami sa isang booth. Kinuha passport nami. Saka ticket. Humingi din ng ID.. O pak! Tinanong lang kame kung magjowa kami ng friend ko, sabi ko hinde (kase naman magkasunod kami ng prc reg number, dati kaming classmate, dati rin officemates. Hahaha) tapos nagtanong ulet.. E di best friend kayo? Sabi ko uhmmmmmmmmm... Friend. Napangiti si kuya na nasa booth. Sa loob loob ko chismoso tong anes na to. Paminta siguro. Tapos yun.. Pak! tinatakan na yung passport then nakaalis na kami sa booth.

Habang naglalakad kame to nowhere, sabi sakin ng friend ko tangina mo napaisip ka pa kung best friends tayo ulol! At nagtawanan nalang kame. Tapos bigla ko naalala, tinanong ko si keps (nick name ng friend ko) oo girl xa.”asan na ba yung fucking immigration? Kala ko ba iinterviewhin tayo?”. Tapos sabi ni keps, gagu yun na ata yung immigration eh kase tinatakan na yung passport natin”. Ayun, napathank God ako bigla at parang nabunutan ako ng tinik. Grabe nakalagpas na pala kame ng immigration ng d ko nalalaman.

Then diretso na kami sa boarding at nabored na sobra kakahintay ng 530. Buti nalang hindi delay ang flight.
Nung nasa errrpleyn na kame at d pa umaalis, naghuhurumintado na ko dahil d parin activated ang fucking sun ko.. Well 15mins bago umandar saka palang nactivated and yun na.deymmmmm.. Nasa errplen na ko engseyeee leng. Punta ng cr para mag selfie. Selfie pa ng selfie. Ahahah at buong flight d ako nakatulog. Anlamig kase.kaw ba naman magshorts. Buti nalang dala ko yung jacket kong chaka brown. Naisip ko nga magjakol sa cr e para binyagan, kaso waley. D ako taglibog that time. Hahahaha. At eto pa, bongga yung pag flush sa inidoro, lakas makavacuum... Shet naisip ko,, diretso kaya ito sa labas? Hahahahah
Anyway, ayun.. puta nung palapag na kasumpa sumpang sakit sa tenga naramdaman ko. Grabe ganun pala yun. Super saket. Kaya nama. Super hawak ako sa magkabilang teka ko kase d ko talaga matake. Muntanga lang ako ng mapansin kong ako lang yun g ganun mkareact while the rest e waley lang. Ganooon? Ako lang naiiba ganon? Edi tiniis ko nalang kunyare hindi masaket. Bigla ko naalala bi igyan pala ako ni mama ng kendj kainin ko daw yun pag lalapag na. D naman epekting mga ateng. Sumakit lang ipen ko. Hahaha

After ng ilang minutong torture sa tenga ko..eto na this is it. Yes! Save the date, May 18 2014. (yes, it was last year at Fresh na fresh pa din sa memory ko.)Touch down, Singapore lah! 

@naia t3 boarding area. Good bye philippines for now! :)

http://www.blogsngpinoy.com/

Im back! (part 2)

After 2 years matapos ang last blog ko na im back... Eto at muli akong nagbabalik. Nakakatawa lang kase ni isang blog after ng imback e wala akong naisulat. Hahaha Nako e sana nga magtuloy tuloy na to. Basta feel ko this time e makakarami na ko. Ngayun pa ba na wala na kong pinagkakalibangan kundi mag fb, manood ng movies, manood ng porn at magbasa ng blog..yung bastos. Hahahah

Actually wala lang naman sakin tong blog na to. Di naman big deal dahil di naman ako kumikita dito. Wala din naman akong tagasubaybay na readers. E parang natutuwa lang ako kase till now e buhay padin tong account ko na to. imagine 2011 or 2012 pa ata yung pinakauna kong blog. 2015 na ngayun ang tagal na. Ahhahaha mag iibang buhay na dapat ako e, dun na sana ko sa tumblr kaya lang d ko feel. Nakakainis mag layout. Nakakabobo. Pwede na dito simple lang, though pwede pa rin naman super bongga pero d ko kasi alam mag set up ng mga bagay bagay sa web. Nakakabobo ng 25 times. Hahahh

Well basta im hoping na magtuloy tuloy na to. (paulit ulit?) wala lang mema lang. Hahahha memapahaba lang sa blog haha

Good night everyone. :)