Martes, Hulyo 19, 2011

tip ng tamad

Kalahati ng 2011 uminog ang mundo ko sa paghahanda sa board exam.
ah teka, OA masyado yung sinabi ko. Actually hindi paghahanda, kundi stress kakaisip kung papano ko ipapasok sa kukote ko ang gagadangkal na kapal ng papel na reviewer para sa board exam gayung tamad na tamad akong mag aral. Naiistress din ako sa mga classmates ko sa review center dahil everytime na magrereview kame ay talaga namang ready-ng ready sila at mahahalata mong nag aaral sila sa bahay. samantalang ako, kasama ang kaibigan ko na si tina, ay walang ginawa kundi  magcutting class sa review at magpunta sa mall dahil sobrang bagot na kame sa review.

February nung magstart kame magreview, every saturday ang schedule namin ni tina. Madalas kaming magcutting class. Anu nga naman kasi ang gagawin mo pa sa review center kung hindi na inaabsorb ng utak mo yung tinuturo at saka tamad na tamad ka na? kesa naman magpakacorny kame e nagpakatotoo nalang kame.

Month of april na, pero wala, ganun pa rin ang style namin ni tina. ang tinde noh? ako naman sinubukan ko mag aral pag madaling araw, at magbasa ng konti pag breaktime sa office. ayun, hindi effective.tinamad na ko so tinigil na ulit. Mas masarap kaya mag internet at manood ng tv at gumala kesa magreview.

month of May na. eto na. nararamdaman ko na ang tunay na stress. isang buwan nalang ay exam ko na. napagdesisyunan ko na magleave ng 1 month, dahil nainggit ako ke tina. hhahaha wala kasi talaga kaming balak mag leave kase sayang yung sweldo eh. imagine 1 month kang di susweldo e hindi pa nga kami nakakabayad sa review center. anyway, nilunok na ang pride...at nagleave na din. pahirapan para sakin ang approval dahil 4months palang ako sa company namen at magdedemand na magleave ng 1month! hahah parang gau lang noh? But God is good at napayagan ako magleave, yun nga lang on-call. pwde na kesa naman hindi makapagreview ng tuluyan.

1st 2 weeks ng leave ko ay walang kwenta dahil panay ang tawag sakin ng boss ko. nakakainis, alam na nga nyang nakaleave ako e binigyan pa ko ng bagong trabaho. parang adik lang? kakainis talaga dahil wala pa ko nasisimulan sa gagadangkal na reviewhin...

pero ang last 2weeks ko ang pinakamatinde sa lahat. dahil 2weeks nalang, binasa ko nalang at inintinding mabuti ang reviewer. mahirap talaga lalu na yung mga laws at yung design subject. minsan nagpartner review kame ni tina, in fairness dami din ako natutunan sa kanya. nagpost din ako sa dingding ng mga topic na hindi ko matandaan at ayoko kabisaduhin. para madalas kong makita. alam ko kasi pag madalas ko makita at mabasa yun e tatak na rin yun sa kukote ko. dasal, kain, review(basa lang), relax. basta pag hindi komaintindihan yung topic, nagdadasal lang ako na: "Lord tulungan nyo naman ako maintindihan to".. sobrang effective. hindi ka talaga pababayaan ni Lord.

Exam day.
hindi ako kinakabahan, kase yun ang gabi gabi kong dinadasal na sana wag akong matense at kabahan.
anyway, ang 2-day exam ko ay natapos na at ewan ko ba bakit parang feeling ko ang dali lang ng exam. kasi lahat ng binasa ko, at nakutuban ko na lalabas sa exam ay lumabas nga. grabe!!

After 4 days, eto na. kinagabihan daw lalabas ang result. nung araw na yon ay hindi ako mapakali, nasusuka ako, kinakabahan. naiistress dahil sa "what if's"...











...hindi naman kelangan magpakadalubhasa, magmemorize, walang tigil na review, scan, karirin ang board exam. Easy lang, chill, unwind. wag magreview pagtinatamad or pag malayo pa. wag pilitin ang sarili pag ayaw ng utak..preo pag gahol na sa oras.. magbasa ka lang, intindihin mong mabuti, at magdasal.

sa july 25th ang oathtaking namin ni tina... bilang Architect.

Lunes, Hulyo 18, 2011

chinangena

Akala ko e mga chinese lang dito sa pinas ang masasama ugale, hindi makatao, mukang pera at mga kupal. Hindi pala. Ganyan pala talaga ugali ng mga chinese, in general!(hindi naman obvious na mainit dugo ko sa mga chinese noh?) Oo tangina nila ang sama nila. Sa sobrang gahaman nila pati Spratly na obvious naman na sobrang layo sa lupain nila eh iclaim na kanila yon. Parang gago lang. Pakyu chekwa! Haaay nakakaines.

Since ang china ay malakas na bansa. Ang pilipinas ay ano? Wala. Tinatarantado na ng china ang philippines pero wala tayong magawa dahil ang weak naten. Nakakasama ng loob na wala tayong magawa para maipaglaban yung bansa natin, para maipaglaban yung dapat ay satin. Helpless. Kaya nga humingi na tayo agad ng tulong sa US. Grabe wala na tayong pride. Pero ok lang, buti nalang at madaling pakiusapan ang US.

US, US, US.. Naalala ko lang, dati laging laman ng balita ang mga raliyista na ayaw sa US. Hindi ko lang alam kung sino sinong mga aktibista mga yun basta Galit na galit sila sa US. Mga nasyonalista na ayaw magpaunder sa US. Pero ano ngayon? Yung kinaiinisan nilang bansa ang handa pang tumulong satin. Edi pahiya kayo ngayon, tangina nyo kasi eh. manahimik nalang kasi kayo. Dagdag epal lang kayo e, wala naman kayong naitutulong.

Kung naging responsible lang ang mga previous politician naten at hindi nangurakot, edi sana kahit papano e may kakayahan ang pinas na maglitaw ng pangil ng hindi tayo tuluyang tarantaduhin ng china o ng ibang malaking bansa. Nakakainis kasi ang mga puking kurakot eh. Pinayaman lang nila yung sarili nila samantalang pera ng taong bayan yun. Hindi sana tayo nagsasuffer sa ganitong sitwasyon kung hindi dahil sa kanila. So if ever magkagulo or magkagera sa pinas at china, lilipad lang ng ibang bansa ang mga nangurakot at safe na sila. Wala silang ka care care sa kapwa nila pilipino.

Naiinis ako sa Pilipinas kase mahirap na bansa tayo. Pero tanggap ko naman na yun, ang nakakainis lang kase, kayang kaya tayong ibully ng malalaking bansa dahil weak tayo at alam nilang hindi tayo makakalaban. Isang katotohanan na ang saklap tanggapin.

Ang daming sinise?(adik lang?) Hahah napakaunfair siguro kung gegerahin tayo ng china e wala nga tayong laban, so bakit hindi nalang natin daanin sa:
A. boxing. Andyan naman si pakyaw na hot na hot sa boxing. Pag nanalo si pacquiao, edi satin ang island, pag natalo si pacquiao, edi rematch ulet. hahaha 
B. Labanan ng chinese garter.
C. Palakihan ng etits at palaparan ng puks
D. Population ng china vs basura ng pilipinas
E. Pagalingan sa english
F. China phones vs cherry mobile at myphone
G. Great wall vs payatas dump site
H. Palakihan ng mata
I. Pagalingan sa pagkanta. Tutal nanjan naman si tsaris na walang ginawa kundi bumiret ng bumiret. Tigas na siguro ng tinggel ni charice kakabirit.
J. Palakihan ng boobs. Tangina intal pa lang, taob na sila.
K. Palakihan ng leeg. Panis lang kay tanda yan.
L. Padamihan ng corrupt

Miyerkules, Abril 20, 2011

my frustrations

naiinis parin ako until now. nakamove on na ko sa "rob gale" issue. Naiinis ako kase hindi ko parin magamay tong blogger. Nakakabobo talaga to..or bobo lng talaga ako. hahaha

1. everytime na ivview ko ang mga post ko, hindi ako makabalik sa home.
2. laging tagalog yung sa post, i mean buong page nakatranslate sa tagalog.
3. hindi ako marunong magcustomize ng web. ang corny tuloy ng design ngblog ko. hindi ko tuloy mailagay yung ginawa kong banner.
4. siguro nasanay lang ako sa multiply. hehehe
5. urggggh nakakaines.
6. bye

teh san yung CR?

nagpunta ako ng robinsons galeria kagabe.
hanep. ang daming nagbago. almost fully renovated. infairness... maganda xa.
spacious, at talaga naman macucurious ka kung "anu meron sa banda don?" kasi sobrang laki at parang ang daming nadagdag na spaces. Last na punta ko kasi dun e last year pa. daming enclosed na spaces dahil under renovation pa. kung interior design rin lang ang pag uusapan e panalo xa, pwedeng ipantapat sa moa. infairness umaliwalas na ang kapaligiran hindi katulad dati na ang cheap ng itsura.

pero eto ang napansin ko na hindi manlang kinonsider sa design...
walang CR?

puta. badtrip.

ihing ihi na ko, yung mga dating lugar ng CR ay hindi ko makita. hindi ko alam kung naduduling na ko kakamadali sa paghahanap kaya hindi ko makita pero putangina talaga, sobrang haba na ng nilalakad ko wala pa rin akong nakikitang signage ng CR!!!!!

hindi ko kasi ugali magtanong kung alam ko naman na may mga signage. Pero wala! kaya napikon ako. nagtanong tuloy ako kay ate, sabi nya sa baba daw(basement) fuck! bat ganun? sa foodcourt walang cr? grabe naman. nakakainis. Kung ang concept ng space planning nila e nasa iisang lugar lang ang CR, edi fine! pero sana maglagay naman sila ng signage. tangina talaga wala! E bago mo makita yung CR naipawis mo na lahat ng iiihi mo. wat da hel.so ayun, after ko makaihe e hindi na ko naglibot dahil sobrang badtrip na ko.

Huwebes, Abril 7, 2011

X10 mini: small, mighty, cute!! :)

.
Last month binili ko tong x10 mini! Hindi ko magets kung ano ang piniputok ng buche ng mga gumagawa ng review sa phone na to na puro negative nalang ang sinasabi kaya hindi agad ako bumili dahil xempre baka nga totoo mga negative comments saying naman pera.

Pero nakakita ko sa ebay na brand new, 8k only, (yun nga lang shop warranty lang, hindi SE warranty)kaya binili ko na. So far wala pa naman defects ang phone ko. Siguro ay napakamalas lang ng iba at puro defective ang nabili nila. Or should I say, hindi lang sila marunong gumamit ng phone?hahaha

Eto ang review ko na walang masyadong technical terms, para sa mga ordinaryong tao na sa tingin ko ay ito lang ang kelengan na malaman:

Battery life – 2days pinakamatagal, 1 day pag madalas mag wi-fi, walang tigil ng text, games, music. Para lang syang dati kong k810i at w595. Hindi ko magets kung bakit yung iba e 6hrs lang inaabot ng battery.
Wifi- super bilis ng wifi nito pag mabilis ang internet (xempre hahaha). Malakas sa battery ang wifi (kahit saang phone naman eh)
Sounds – ok lang, hindi naman big deal sakin ang sound J
Camera- Dgcam quality. I can say that dahil trabaho ko ang pag eedit ng picture sa photoshop. Maganda ang quality ng picture (pag maayos ang pagkakapicture). Downside nito ang led flash, pero ok na din. Mas maganda lang talaga pag xenon ang flash.
Touch screen – kung nakagamit ka na ng ipodtouch, ganun ka responsive ang touch screen ng x10 mini. Fast and smooth.
Screen resolution – hindi ko alam eh. Basta yung pinakamaliit na resolution ng smart phone. Ang dami nagrereklamo sa resolution ng phone na to, di naman xa ganun ka big deal.
Calls – ok lang.
Texting – swak na swak saken kasi maliit lang ako, xempre maliliit din daliri ko so fit lang sa pagtetext. Ewan ko lang sa inyo.
Video recording – maganda. Promise. 30fps is cool! Wala ng pixilated chuvaness.
Design – eto ang isa sa mga major major reason ko kaya ko binili to. Cute & sleek!
Os – android 2.1. madami ang nadidisappoint dahil hindi na daw maaupgrade sa 2.2. Again, big deal ba? Hahahaha dati nga ang mga phones ay walang updates, pero nagagamit pa rin ng maayos. Konti lang naman ang differences ng éclair sa froyo and as if mararamdaman mo yun.

Yun lang, tinatamad na ko. Hehe

**hay grabe, bilis ng panahon, smart phones na ngayun ang uso..samantalang dati monochromatic pa at backlight lang ang nagpapaganda sa cp. Xempre yung iphone ang pinakasikat at pinakamahal. Pero kung wala kang pera at gusto mo magkasmart phone, madami namang mura at mas maganda pa sa iphone. Tulad ng x10mini, design pa lang panalo na. Parepareho lang naman yan eh.

 Maraming mga features ang mga high end smart phones na hindi nman talaga kelangan, tulad ng super AMOLED, SLCD, retina chuvaness etc kaya nagiging mahal yung price nila.Anhin mo ba yung mga yun?
Sa ngayun, mga dual core smartphones na lumalabas, bibili ka ba nun? Cguro ako pag 10k nalang yung price. Hahaa hindi naman kelangan eh. Anu ba ilalagay mo sa cp mo at dapat dual core ang speed? As if pwede ako mag autocad at sketchup at magrender jan.

 Mas magiging ok siguro kung magkakaroon ng water, dust, freeze, heat,scratch at shock proofing ang mga smart phones na yan (xempre, konti nalang bibili ng phones pag sobrang tibay na..hehehe), para hindi na bibili yung mga parokyano nila ng jellycase, leather case o kung anu pa mang case yan. Bat kaya hindi nila include yung screen protector sa package ng mga cellphones noh? Hirap pa naman magkabit nyan. Nakakainis.
Anyway, masyado na kong malayo sa topic.
   




Biyernes, Marso 25, 2011

why about blank?

ewan ko.

jokelang

ito ay dahil walang kwenta, hindi kapupulutan ng aral at 'basta nalang' ang laman ng mga blog ko. walang laman, walang dating, blanko. wala. pero meron. gets?ako kasi hindi eh. basta!

hindi ako blogger. ginawa ko lang tong account na to dahil gusto ko lang magkwento ng walang kwentang pangyayari sa buhay ko. nababagot kasi ako. simula ng mag abroad last month sa singapore mga kabarkada ko at dalawa nalang kaming magkabarkada naiwan dito e mejo naging boring na buhay ko. wala ng gala. wala ng bumibisita sa bahay namen para manggulo.

anyway, hindi ako magaling magsulat hindi rin ako magaling sa english. ewan ko bat napakabobonics ko dun. but im willing to learn.hahaha
marunong naman ako kaya lang talagang sablay grammar ko eh. e kung magaling sana ko dun edi susyalan tong site ko, english sana! taray na, bongga pa. kaso hinde.

marami na din akong naisulat na mga walang kwenta, yun nga lang sa multiply at facebook ko yun nakapost. gusto ko sana magstay sa facebook kaya lang, may mga bagay na ayaw ko mabasa na ng iba. ok na dito. wala akong friends.

kaso nakakabobo naman tong blogger na to, mas nasanay kasi ako sa muliply. ang tanga ko nga e, kase nagsearch ako ng blogsite ng mga pinoy at dun  ako napunta sa blogsngpinoy.com.
nilink ko tong site ko at sa katangahang palad, ang nailagay kong name ng blog ko ay "Usapang Pera" sa halip na "About: Blank". ang tanga noh?
tinatamad na ko baguhin pa kaya ok na yun.. hindi ko rin kasi alam baguhin.

infairness, may nagcomment sa una kong post. at may mga followers pa. hahaha
sana e di kayo magsawa sa mga blog kong walang patutunguhan, laging may kinikilingan, laging may sinusuportahan.. usapang kupal lamang. enjoy! :)

sketch ko yan dati pa. yan ang mga friends ko. from top to bottom, left to right: si tandang jay-r, si boytubol topaks(arkitek na yan), si foch yung malake ulo sa gitna, si cristina "butanding" (xa ang kasama kong hindi nagsingapore) at ako, yung nakaback pack. parang gago lang

currently listening to: bass down low by DEV

Miyerkules, Marso 9, 2011

usapang pera

time check: 9:26am
lokasyon: dito sa office
ginagawa: nagbablog habang nakikinig ng tambalan kristyuper at nicoleala
baket?; wala ang boss ko, panahon na para hindi magpanggap na may ginagawa.

well actually, nagpapanggap pa din ako kahit konti, dahil meron din ilang mga superiors dito sa office na kasama ko, mahirap na baka isumbong ako sa boss ko na walang ginagawa. hindi ko pa naman kabisado mga ugali ng mga tao dito. Halos mag 2 1/2 months na ko dito sa bago kong trabaho. Talagang draftsman lang ako and to be specific, pag 3D lang ang ginagawa ko, puro perspectives. Nung una nag eenjoy ako dahil ito naman talaga ang gusto kong trabaho; hindi nag iisip masyado at magperspective ng walang katapusan. Nung una yon, pero ngayon, inaatake na naman ako ng katamaran. Tinatamad magtrabaho, sana mayaman nalang ako.

Bakit ba kasi pinanganak akong mahirap? Sana tulad nalang ako ng ibang mayaman na kahit hindi na sila magtrabaho e kakain parin sila sa oras, mabibili pa rin nila mga gusto nila, magagawa parin nila lahat ng kanilang gustohin, mapupuntahan parin nila lahat ng gustong puntahan. Hindi na nila kelangan pang magtrabaho at kumita ng above minimum na saktong sakto lang para sa mga single na katulad ko. Hindi na kelangan pang magtrabaho abroad para lang kumita ng bongga,para makapag pagawa ng magarbong bahay, makabili ng sasakyan at mapag aral mga kapatid, in short, magkaroon ng kahit papaano ng magaang kabuhayan.

Yan lagi tinatanong ko sa sarili ko tuwing makakakita ako ng mayayaman sa mga sosyalan na lugar. Di ba nakakaingget? Aminin na natin kahit gano ka kasaya o kakuntento ngayon e pinangarap mo pa din maging tulad ng mga super yaman na tao. Sila na super mahal ng mga kasuotan, naggagandahan ang mga kotse, kumpleto sa gadgets, at ang pinakamatinde, hindi problema ang pera. Ang tanging problema nila ay pano madadagdagan ang kayaman nila.

Kung ako ang nanalo ng 700 million + sa lotto dati, siguro mga 50M pala ng nagagastos ko. Ang dami kong pinapangarap at ang pinaka una kong gagawin ay magreresign na ko sa trabaho ko at sisimulan ko na problemahin kung pano ko uubusin ang 100M sa loob ng 50fucking years. imagine,14M ang budget ko sa loob ng isang taon sa span na 50years?ok na yun gang mamatay ako. ang lupeet!!! sobra sobra na yun, hindi lang sakin kundi kasama na family ko. Bakit ko gagayahin si Henry Sy at iba pang mayayaman na patuloy na nagpapayaman? baket? Hindi ako gago nuh. Enjoyin dapat ang buhay. Kung may pera ka na, bakit mo pa poproblemahin ang pera?Yan ang problema sa mayayaman, hindi makuntento. Sa totoo lang,hindi naman mauubos ang pera kung mayaman ka na  eh, basta may disiplina sa paggamit.

Ang nakakainis kasi sa mayayaman, payaman sila ng payaman, pero ang mga empleyado naman nila e kakarampot lang ang sweldo. Tulad ko, kahit no brainer ang trabaho ko e sobrang hirap din gumawa ng perspective ah. hindi lahat kayang gumawa nito.. tapos ang sweldo ko ay above minimum lang. wat da hel.
Ang tanging paraan nalang para lumaki ang kita ko ay maging RLA(registered and Licensed Architect) o di ba susyalin?RLA pang nalalaman e pwede namang arkitek lang.wala lang, natutunan ko lang yan sa review cenner(center). At ang isa pang paraan ay ang pag abroad.. hay sana nga. kelangan ko ng kumita ng limpak limpak na salapi!